به گزارش زیپو كالا عمده اتفاقاتی كه طی ۱۲ ماه اخیر در بازار انرژی روی داد، كاملا پیشبینی شده بودند اما سورپرایزهایی وجود داشتند كه ابهامات حاكم بر این بخش را بارز كردند.
به گزارش زیپو كالا به نقل از فایننشیال تایمز، قیمت های نفت، عرضه گاز و تقاضا برای زغال سنگ همگی روندهای پیشبینی شده را طی كردند. میزان عرضه آنها فراوان مانده و قیمت ها را پایین نگه داشت.
افزایش فشارهای اقتصادی آمریكا بر ایران
به نوشته این روزنامه ژاپنی، اما ایران كه یك سال پیش انتظار می رفت در صدر اخبار ۲۰۱۹ بماند، یك سال دیگر تحت فشار و تحریم ها دوام آورد و همچنان كشور پرنفوذی در خاورمیانه ماند. تحریم های آمریكا صادرات نفت ایران را متاثر كرد و عرضه نفت سنگین در بازار را گرفتار محدودیت كرد.
حمله موشكی و پهپادی به تاسیسات پالایش نفت ابقیق عربستان سعودی در سپتامبر به این تاسیسات كه گفته می شود عامل تامین پنج درصد از عرضه جهانی نفت هستند، صدمه وارد كرد؛ با این وجود افزایش قیمت شدیدی كه پیشبینی شده بود روی نداد چونكه این حملات سبب رویارویی نظامی در منطقه نشد.
با این حال این داستان به پایان نرسیده و تحولات خاورمیانه همچنان یكی موضوعات ابهام آمیز در بازار انرژی است. باآنكه در دوره ای به سر می بریم كه از نظر تامین انرژی عرضه فراوانی وجود دارد اما به معنای آن نیست كه امنیت انرژی تضمین شده است. برای واردكنندگان بزرگ كه در صدر آنها چین قرار دارد و در ماه نوامبر بیشتر از ۱۱ میلیون بشكه در روز نفت از سایر نقاط جهان خریداری كرد، وابستگی به مناطقی كه تنش های ژئوپلیتیكی دارند همچنان یك ریسك جدی باقی مانده است.
نفس ونزوئلا به شماره افتاد
در ونزوئلا كه زمانی یكی از مهمترین تولیدكنندگان نفت جهان بود، هرج و مرج اقتصادی سبب انتقال قدرت نشد. ابرتورم به رقم باورنكردنی ۱۰ میلیون درصد رسیده است و كمبود اقلام دارویی و خوراكی بیداد می كند. اما تلاشهای تحت حمایت آمریكا و شماری از دولت های اروپایی برای سرنگون كردن دولت نیكلاس مادورو، رئیس جمهور این كشور به جایی نرسیده است. تولید نفت خام ونزوئلا طی سه سال قبل حدود ۱.۷۵ میلیون بشكه در روز كاهش پیدا كرده و به كاهش صادرات منجر گردیده است. رویدادها در ونزوئلا یك تراژدی برای این كشور هستند اما روی بازار جهانی نفت تأثیر چندانی نداشته اند.
تبدیل تغییرات جوی به یك مبحث سیاسی جمعی در اروپا و آمریكا
شاید مهمترین تحول غیرمنتظره در طول سال ۲۰۱۹ تبدیل بحث درباره تغییرات جوی به یك مبحث سیاسی جمعی در اروپا و آمریكا بود. اصل مبحث تغییر نكرده است و آلایندگی ها به علت رشد مصرف انرژی به خصوص در اقتصادهایی مانند چین و هند كه به زغال سنگ وابسته هستند، همچنان به تدریج افزوده می شود. اما درام اعتراضات جنبش محیط زیستی Extinction Rebellion در بهار و نقش كاریزماتیك گرتا تانبرگ، نوجوان سوئدی و شواهد فزاینده از واقعیت تغییرات در جو زمین، به مساله تغییرات جوی اهمیتی بخشیده كه یك سال پیش نداشت.
با این حال برجستگی این مورد با پیشرفت جدی به سمت یك راهكار تطابق نداشته است. یك حس اضطرار در بعضی از بخش های شمار محدودی از كشورهای توسعه یافته و نسبتا مرفه وجود دارد اما رفتار شخصی و سیاست عمومی تفصیلی هنوز با چنین باورهایی همگام نشده اند.
عدم استقبال از خودرو های برقی
شمار خودرو های شاسی بلندی كه خریداری شده اند از فروش خودرو های برقی همچنان فراتر است. در انگلیس طی چهار سال قبل میزان فروش خودرو های شاسی بلند به برقی ۳۷ دستگاه به یك دستگاه بوده است.
افزایش مسافرتهای هوایی
شمار پروازها همچنان رو به رشد است و چین می خواهد ظرف ۱۵ سال آینده ۲۰۰ فرودگاه دیگر بسازد و حتی در اتحادیه اروپا فرودگاه ها تحت توسعه قرار دارند تا پاسخگوی رشد ترافیك هوایی باشند كه به نرخ سالانه شش درصد می رسد.
هدف گذاری برای صفر شدن انتشار كربن و…
واكنش جهانی تابحال به هدف دوردست “صفر شدن انتشار كربن” تا سال ۲۰۵۰ یا زودتر از آن معطوف شده است. این سیاست فاقد جزئیات است اما در ۱۲ ماه گذشته به حد كافی پا گرفته تا دولت ها، شركت ها و سرمایه گذاران را به خود مشغول كند.
برای صنعت انرژی مشكل این است كه سیاست عمومی و واقعیتهای بازار همچنان در مسیرهای متفاوتی حركت می كنند. در مجموع صنعت در حال شكوفایی و رونق است و شركت ها با قیمت های پایین وفق پیدا كرده اند و بازارهای جدید رشد كرده و فناوری، فعالیت ها را تغییر داده و بخشهایی جدیدی از فرصت را به خصوص پیرامون انرژی های تجدیدپذیر بوجود می آورد.
اما آینده میان مدت مبهم است. سرمایه گذاری مورد نیاز برای تامین تقاضای رو به رشد به علت ابهامات پیرامون سیاست هایی كه تا آن زمان وجود خواهد داشت به خطر افتاده است. رویدادهای سال ۲۰۱۹ تنها به این ابهامات اضافه كردند.
