به گزارش زیپو کالا، یک کارشناس اقتصادی در یادداشتی به بررسی اصلاحات اقتصادی آرژانتین تحت ریاست جمهوری خاویر میلی پرداخت.
به گزارش زیپو کالا به نقل از مهر، رضا موسایی کارشناس اقتصادی در یادداشتی برای مهر نوشت: اینروزها محافل اقتصادی به وفور از اصلاحات اقتصادی آرژانتین تحت ریاست جمهوری خاویر میلی می گویند و به شکلی سیاستگذاران اقتصادی کشور را ترغیب می کنند که از آن نسخه برداری کند، در این خصوص در چند یادداشت تحلیلی آنها را بیان و بررسی خواهیم کرد.
این اصلاحات از سال ۲۰۲۳ شامل چندین اقدام کلیدی به شرح زیر بوده است:
کاهش شدید ارزش پزو: یکی از نخستین اقدامات میلی کاهش ناگهانی ارزش پزو بود که در یک روز به بیشتر از ۵۰ درصد رسید. این اقدام برای رسیدگی به شکاف بزرگ بین نرخ ارز رسمی و بازار آزاد انجام شد که به منظور پیشگیری از فساد و رانت اقتصادی بود.
کاهش هزینه های دولتی: میلی اصلاحاتی مانند کاهش یارانه های انرژی، لغو مناقصات کارهای عمومی، و کاهش تعداد وزارت خانه های دولتی را انجام داد. این اقدامات با هدف کاهش کسری بودجه و افزایش کار آمدی دولت انجام شد.
خصوصی سازی: دولت میلی کوشش کرد با خصوصی سازی بخش های مختلف، همچون صنایع دولتی، به افزایش بهره وری و رقابت در اقتصاد کمک نماید.
سیاست های انقباضی: با هدف کنترل تورم، سیاست های انقباضی به اجرا درآمد که شامل کاهش چاپ پول بدون پشتوانه بود.
تحلیل اثرات اقدامات:
مثبت: کاهش تورم: بعد از اجرای اصلاحات، تورم ماهانه آرژانتین به پایین ترین میزان در سه سال قبل رسید و تفاوت نرخ ارز رسمی و بازار آزاد کاهش پیدا کرد.
مازاد بودجه: با کاهش هزینه ها و اصلاحات ساختاری، آرژانتین توانست به مازاد بودجه برسد که بعد از سال ها کسری بودجه یک موفقیت بزرگ بود.
جذب سرمایه گذاری: برنامه های اصلاح اقتصادی سبب شده که بازارهای اوراق قرضه به آرژانتین اعتماد بیشتری داشته باشند و سرمایه گذاران نگرانی کمتری نسبت به عدم پرداخت بدهی ها داشته باشند.
منفی:
افزایش فقر: این اصلاحات با افزایش قابل توجه درصد جمعیت زیر خط فقر همراه بوده است. اقداماتی مانند حذف یارانه ها و کاهش حمایت های اجتماعی، سبب شده تا وضعیت فقرا بدتر شود.
بیکاری: با وجود کاهش نرخ بیکاری در بعضی آمارها، تغییرات اقتصادی همچنان سبب شده که خیلی از افراد شغل خویش را از دست بدهند، بخصوص در قسمت دولتی.
نارضایتی عمومی: مقاومت های اجتماعی و سیاسی، همچون اعتراضات اتحادیه های کارگری، نشان دهنده نارضایتی بخشی از جامعه از این اصلاحات است.
در نهایت، این اصلاحات دو وجهه دارند: یک سو بهبودهای اقتصادی کلان و از طرفی، تأثیرات منفی بر روی زندگی روزمره مردم. موفقیت این اصلاحات به توازن بین این دو جنبه بستگی خواهد داشت و ضروری است هر کشوری بر مبنای مسائل اجتماعی خود به آنها توجه وافری داشته باشد.
