زیپو کالا: وضعیت فعلی عرضه و تقاضا در بازار نفت تا چند سال پیش به مخیله غول های این صنعت خطور نمی کرد.
به گزارش زیپو کالا به نقل از ایسنا، دو سال پیش در اوج پاندمی کووید، شرکت بریتیش پترولیوم در گزارش سالانه دورنمای انرژی خود نوشته بود: تقاضای جهانی برای نفت در سال ۲۰۱۹ در حدود ۱۰۰ میلیون بشکه در روز، به اوج خود رسید و بعد از آن به سبب نتایج همه گیری و تسریع گذار انرژی کمتر خواهد شد. با گذشت دو سال از این پیش بینی، بریتیش پترولیوم اذعان کرده که شاید عطش دنیا برای نفت را دست کم گرفته است اما همچنان این پیش بینی بلندمدت که برقی سازی حمل و نقل سرانجام موجب رسیدن دوران اوج تقاضا برای نفت می شود را تغییر نداد.
در این بین، بانک های سرمایه گذاری به سبب اتفاقات طبیعی که بعد از فروکش کردن شیوع بیماری کووید روی داد، بهبود تقاضا را پیش بینی می کنند اما آنچه که نتوانستند پیش بینی کنند برای اینکه پیش بینی آن ممکن نبود گستردگی و سرعت بهبود تقاضا بود.
جفری کوری، از مفسرین بانک آمریکایی گلدمن ساکس در مصاحبه با بلومبرگ، به این شکاف میان انتظارات و واقعیت اذعان و اظهار نمود که بازارها سریع تر حرکت می کنند و کمبود عرضه از آنچه که سه یا شش ماه پیش تصور می رفت، عمیق تر شده است. قیمت های انرژی و مواد غذایی با رسیدن به ماه های تابستان، به شدت بالا رفته اند.
شاید ذکر این نکته جالب باشد که حتی سه یا شش ماه پیش، پیش از اینکه عرضه روسیه به عامل موثر در روند صعودی قیمت های نفت تبدیل گردد، عده معدودی از کارشناسان بازار می گفتند بازار متوازن است.
اد مورس از بانک سیتی یکی از این افراد بود. وی در ماه فوریه به بلومبرگ گفته بود انتظار دارد بازار نفت به سبب افزایش تولید در آمریکا به ویژه در منطقه پرمیان، برزیل و کانادا، مازاد عرضه پیدا کند.
در واقع اداره اطلاعات انرژی آمریکا بتازگی پیش بینی کرده است تولید نفت در منطقه پرمیان، ماه میلادی جاری به رکورد بالایی صعود خواهدنمود اما این افزایش به حدی نخواهد بود که عدم توازن بازار جهانی را جبران کند برای اینکه خیلی از تولیدکنندگان آمریکایی اعلام نموده اند تمایلی ندارند یا قادر نیستند به سبب کمبود یا اختلال عرضه، تولیدشان را بالا برند.
در کانادا، تولید نفت رو به رشد است و تولید نفت این کشور ممکنست حدود یک میلیون بشکه در روز افزایش پیدا کند اما هنوز چنین اتفاقی روی نداده است. در برزیل، تولید رو به رشد است اما تا حالا تاثیری در قیمتها نداشته است.
مسلما اولین دلیل وضعیت فعلی قیمت، تحریم های اعمال شده مقابل روسیه و دومین دلیل، ناتوانی اوپک برای افزایش تولید مطابق به سهمیه توافق شده است. در این بین، عربستان سعودی و امارات متحده عربی، دو تولیدکننده بزرگ عضو اوپک که ظرفیت مازاد تولید دارند، در افزایش تولید برای جبران از دست رفتن بشکه های نفت روسی، احتیاط به خرج می دهند.
شاید جایی یک تحلیلگر نفتی نابغه چنین وضعیتی را پیش بینی کرده باشد. شاید هم برای تشخیص این وضعیت، نیازی به نبوغ نبوده باشد. اعضای اوپک که نتوانسته اند سهمیه تولیدشان را محقق کنند سالهاست برای افزایش تولید مشکل دارند. روابط میان کشورهای نفتی خاورمیانه و غرب سالهاست وخیم شده است و این حقیقت که روسیه بزرگترین صادرکننده نفت می باشد، موضوع جدیدی نیست.
همچنین شاید بزرگترین سورپرایز که دقیقا پیش بینی آن دشوار بوده، سرعت بهبود تقاضا برای نفت و تاب آوری تقاضا با وجود افزایش کم سابقه قیمت های جهانی بوده است. مشکل نفت و هر تحلیل دیگر این است که به سبب عدم وجود اطلاعات ضروری، همیشه باید فرضیاتی انجام گیرد. طرح فرضیه اغلب بی ضرر است و هنگامی که یک عامل موثر غیرقابل پیش بینی می آید، فرضیات به سرعت بی ارزش می شوند. در این مورد عامل موثر مبهم، روسیه بود اما حتی عوامل شناخته شده هم طبق فرضیات مفسرین عمل نکردند.
تولید آمریکا به سرعتی که بعضی پیش بینی می کردند، افزایش پیدا نکرد و وست تگزاس اینترمدیت آمریکا به بالای ۱۰۰ دلار در هر بشکه صعود کرد و در همین سطح ماند. برقی سازی حمل و نقل، تقاضا برای نفت را ضعیف نکرده است برای اینکه برقی سازی بسیار آهسته تر از حد انتظار روی می دهد و شاید مهم تر از همه، اوپک پلاس اعلام نموده که تولید نفت خودرا به میزان یک میلیون بشکه در روز بیشتر می افزاید اما از حرف تا عمل فاصله بسیاری وجود دارد.
بر اساس گزارش اویل پرایس، بنظر می رسد همه مواد لازم برای یک طوفان نفتی کامل مهیا شده است و تازه ترین اختلال تولید نفت در لیبی، چاشنی آن شده است. اوضاع در حقیقت بسیار بدتر از انتظار همه و شاید نگران کننده تر است و به همین منوال می ماند برای اینکه راهکار فوری برای آن وجود ندارد.
منبع: zipokala.ir
